Παραθέτουμε και αναλύουμε εδώ ένα απόσπασμα της Ομήρου Ιλιάδος, το οποίον απαντά στο ερώτημα του τίτλου μας.
Ραψωδία Κ, Στίχοι 65-72
Αρχαίο κείμενο: «αύθι μένειν, μή πως αβροτάξομεν αλλήλοιιν ερχομένω. Πολλαί γάρ ανά στρατόν εισι κέλευθοι. Φθέγγεο δ’ ή κεν ίησθα, καί εγρήγορθαι άνωχθι, πατρόθεν εκ γενεής ονομάζων άνδρα έκαστον, πάντας κυδαίνων. Μηδέ μεγαλίζεο θυμώ, αλλά καί αυτοί περ πονεώμεθα. ώδέ που άμμι Ζεύς επί γιγνομένοισιν ίει κακότητα βαρείαν’. Ώς ειπών απέπεμπεν αδελφεόν εύ επιτείλας»
Απόδοση: «αυτού μείνε, μήπως κι αλληλοχαθούμε ερχόμενοι. γιατί πολλοί μέσα στόν στρατόν υπάρχουν δρόμοι. Καί νά φθογγίζης όπου περνάς, καί πρόσταζε νά γρηγορούν, ονομάζων εκ τού πατρός τήν γενεάν άνδρα έκαστο πάντας τιμώντας. καί μή μεγαλοπιάνεσαι μέσα σου, αλλά καί εμείς οι ίδιοι νά μοχθούμε. αφού σέ μάς ο Ζεύς αφότου γεννηθήκαμε στέλνει κακότητα βαρειά. Έτσι είπε καί απέπεμπε τόν αδελφόν αφού καλά τόν διέταξε»
Απευθύνεται εδώ ο Άναξ Αγαμέμνων στον αδερφό του Μενέλαο. Ο Όμηρος προσφέρει την άποψή του στο τέλος: ‘καλά τον διέταξε’!
Ας εξετάσουμε λοιπόν τι διδάσκει μέσα από αυτό το απόσπασμα:
α) Δεν πρέπει να χαθούν και οι δύο αρχηγοί τού στρατού. Ο ένας πρέπει να στέκει όρθιος και να άρχει.
β) Τον στρατιώτη για να τον εμψυχώσεις πρέπει να τον τιμάς, έκαστον χωριστά, αυτόν και την γενιά του.
γ) Να μην έχεις έπαρση, αλλά φιλική διάθεση προς το στράτευμα.
δ) Να μη ζητά από τούς άλλους μόνο να μοχθούν, αλλά και ο ίδιος ο Άναξ να μοχθεί.
Όλα τα διδάγματα, και ιδιαιτέρως τα β, γ, δ, έχουν εφαρμογή για κάθε είδους ηγέτη ή διοικητή ανθρώπων. Ας δούμε πώς αποδίδονται με όρους της εποχής μας:
α) Ο διοικών (manager) πρέπει να έχει πάντοτε ένα έμπιστο πρόσωπο το οποίο να δύναται να αφήσει στην θέση του. Είτε είναι παρών είτε όχι-για οποιονδήποτε λόγο-να είναι σίγουρος πώς η δουλειά, πού πρέπει να γίνει, θα γίνεται.
β) Ο διοικών πρέπει να διατηρεί άριστες διαπροσωπικές σχέσεις με τούς συνεργάτες του. Πρέπει να ασχολείται με τον κάθε ένα χωριστά, να δείχνει ενδιαφέρον στις ανησυχίες και στα προβλήματα, να συμμερίζεται την χαρά τους.
γ) Ο διοικών δεν πρέπει ποτέ να εμφανίζει αυταρχικό και αλαζονικό πρόσωπο στους συνεργάτες του.
δ) Ο διοικών πρέπει πρώτος να δίνει το καλό παράδειγμα, εργαζόμενος περισσότερο και ποιοτικότερα από όλους τούς συνεργάτες του. Τότε, θα έχει το δικαίωμα να απαιτεί περισσότερη προσπάθεια από αυτούς και να τούς πείθει γι’ αυτό.
Ισίδωρος Άγγελος
Leave a Reply