Διδάχτηκαν οι αρχαίοι Έλληνες τους αριθμούς από άλλους λαούς;

Παραθέτουμε πρώτα ένα απόσπασμα από την, ‘αναγνωρισμένη’ τοις πάσι, πηγή μας και έπειτα σχολιάζουμε επ’ αυτού, απαντώντας στο ερώτημα.

“Το σημείο καμπής στην ανάπτυξη των μαθηματικών ως επιστήμης που βασίζεται στην παραγωγική μέθοδο ανάγεται στον 5ο αιώνα π.Χ. Πολύ νωρίτερα -και πολύ πριν οι αρχαίοι Έλληνες επιδοθούν στην μελέτη τους- οι Αιγύπτιοι και οι Βαβυλώνιοι είχαν ανακαλύψει πολλές μαθηματικές προτάσεις και είχαν τελειοποιήσει πολλές μαθηματικές πράξεις. Αλλά η προσπάθεια να παραχθούν αυστηρές αποδείξεις μαθηματικών θεωρημάτων ήταν κάτι καινούριο, που πρέπει σε μεγάλο βαθμό να καταγραφεί ως επίτευγμα των Ελλήνων μαθηματικών του 5ου αιώνα π.Χ. Ωστόσο, πολύ μικρό μέρος του έργου τους έχει διασωθεί και πρέπει να βασιζόμαστε, σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, σε αναφορές και μνείες μεταγενέστερων συγγραφέων. Από το τέλος του 4ου αιώνα π.Χ. οι πηγές μας αυξάνονται εντυπωσιακά. Το πρώτο μείζον μαθηματικό κείμενο που έχει διασωθεί είναι τα Στοιχεία του Ευκλείδη. Εκτός από άλλα βιβλία του ιδίου που μας έχουν παραδοθεί, σώζεται επίσης σημαντικό μέρος του έργου του Αρχιμήδη και του Απολλωνίου, με αποτέλεσμα να διαθέτουμε πλούσιο υλικό για τη μελέτη της ανάπτυξης των μαθηματικών στα 150 χρόνια μετά τον θάνατο του Αριστοτέλη”

(Πηγή: ‘Η Ελληνική επιστήμη μετά τον Αριστοτέλη’, του G.E.R. Lloyd, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Σελ. 52)

NovoScriptorium: Δεν αμφισβητούμε ότι τόσο οι Αιγύπτιοι όσο και οι Βαβυλώνιοι χρησιμοποιούσαν μαθηματικά, κυρίως Γεωμετρία. Όμως το να ισχυρίζονται επιστήμονες πως οι αρχαίοι Έλληνες αγνοούσαν τα Μαθηματικά και ξαφνικά τον 6ο-5ο αιώνα π.Χ., αφού τα δανείστηκαν από ‘άλλους’, έγιναν οι καλύτεροι σε αυτά, τα συστηματοποίησαν και τα εξέλιξαν ραγδαία μοιάζει το λιγότερο γελοίο όσο και αντιεπιστημονικό.

Είναι γνωστό από την αρχαία Ελληνική Μυθολογία ότι η γνώση των γραμμάτων και των αριθμών χάνεται κάπου πολύ βαθέως στον Χρόνο. Άλλοτε αποδίδονται σε κάποιο θεό ή θεούς ως εφευρέσεις και δώρα στους βροτούς, άλλοτε σε ανθρώπους πολύ παλαιών εποχών. Σε κάθε περίπτωση, πουθενά στην Ελληνική Παράδοση δεν αναφέρεται ότι τους αριθμούς έλαβαν οι Έλληνες από οποιονδήποτε άλλον.

Είναι απορίας άξιον πως είναι δυνατόν επιστήμονες να ισχυρίζονται εν Ελλάδι άγνοια των Μαθηματικών πριν τον 6ο-5ο αιώνα π.Χ. όταν, σε όλο τον Ελλαδικό χώρο, υπάρχουν μνημεία και έργα -Μυκηναϊκής ή Μινωικής εποχής φεριπείν- κατά πολύ αρχαιότερα τα οποία, φανερώς και αναμφισβήτητα, απαιτούν γνώσεις Μαθηματικών και Γεωμετρίας, ανάμεσα σε άλλα -δηλαδή, Φυσική, Στατική, Μηχανική, ενίοτε και Χημεία.

Τέλος, εξαιρετικά περίεργο είναι το γεγονός πως δεν μας έχει διασωθεί ούτε ένα όνομα αρχαίου Αιγύπτιου ή Βαβυλώνιου Επιστήμονα, Μαθηματικού, Φιλοσόφου, ενώ αντιθέτως γνωρίζουμε αρκετές χιλιάδες Ελληνικών ονομάτων. Παρ’ όλα αυτά κάποιοι επιμένουν ως τις ημέρες μας να διδάσκουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες έμαθαν τους αριθμούς -ή και τα γράμματα, την Φιλοσοφία, κλπ- από ‘άλλους λαούς’. Ατυχώς για αυτούς, και λέμε ‘ατυχώς’ διότι είναι φανερό ότι πίσω από όλη αυτή τη στάση υποκρύπτεται κάποιος δόλος, ουδέν κρυπτόν υπό τον Ήλιον και η Λογική ακόμη βρίσκεται σε ισχύ ανάμεσα στους Ανθρώπους.

Αναστάσιος Φιλόπονος