Οι απαρχές της Χριστιανικής Σκέψης (μέρος τρίτο) – Ωριγένης

Στην παρούσα σειρά άρθρων εκθέτουμε τις πολύ ενδιαφέρουσες σημειώσεις επί του βιβλίου “Ο Φίλων και οι απαρχές της Χριστιανικής Σκέψης“, του Henry Chadwick, Cambridge University, του συνεργάτη μας Αναστάσιου Φιλόπονου.

“Είναι βλασφημία να αποδίδονται στον Θεό ανθρώπινες αδυναμίες όπως η οργή ή η κυκλοθυμία” – Σελ. 99

“…αποστολή της Εκκλησίας σε ολόκληρο τον κόσμο, η οποία είναι να πυρπολεί τις ψυχές με την πίστη και να μεταμορφώνει την ηθική ζωή” – Σελ. 100

“…ενώ η μελέτη της φιλοσοφίας περιορίζεται σε μια μορφωμένη ελίτ, οι Χριστιανοί έχουν εισαγάγει μια αποδοχή της ηθικής αλήθειας σε κοινωνικές τάξεις όπου η φιλοσοφία δεν διείσδυσε ποτέ” – Σελ. 101

“Ο κάθε άνθρωπος έχει μια έμφυτη επίγνωση του καλού και του κακού” – Σελ. 104

“Ο Χριστιανισμός για τον Ωριγένη δεν έχει καμία ιδιάζουσα ηθική, αλλά μάλλον χαρακτηρίζεται από κάποιες συγκεκριμένες ηθικές στάσεις, και πάνω απ’ όλα από τον θείο έρωτα και τη θεία δικαιοσύνη που αποτελούν τα θεμέλια αυτής της ηθικής. Η ψυχή που βρίσκεται σε λήθαργο αφυπνίζεται από το ευαγγελικό μήνυμα και αποκτά συνείδηση αυτής της ηθικής (…) Η ψυχή του ανθρώπου νιώθει έντονη διαισθητική έλξη προς τον Θεό. Και ο Ωριγένης δεν δέχεται ότι μια τέτοια λαχτάρα μπορεί να έχει εμφυσηθεί στην καρδιά του ανθρώπου χωρίς να συνυπάρχει η δυνατότητα ικανοποίησής της. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που η ικανότητα των αισθήσεών μας σχετίζεται με μια συγκεκριμένη κατηγορία αντικειμένων, έτσι και ο νους μας είναι το αντίστοιχο του Θεού μέσα μας” – Σελ. 104

“Θεωρεί ότι οι δυσχέρειες στην Αγία Γραφή είναι ανάλογες εκείνων που απαντώνται στη Φύση, επί των οποίων παρατηρεί ορθώς ότι μόνον ένας μωρός θα προσπαθούσε να βρει μια εξήγηση για την καθεμία παραμικρή λεπτομέρεια” – Σελ. 106

“Τόσο η Βίβλος όσο και η ενανθρώπιση αποτελούν χαρακτηριστικά αποδείξεως της αρχής ότι ο Θεός χρησιμοποιεί γήινα σύμβολα για να μας βοηθήσει να ανυψωθούμε στην πνευματική πραγματικότητα” – Σελ. 107

“…ο Λόγος μεσολαβεί, ως αρχιερέας και μεσολαβητής, μεταξύ του Δημιουργού και των δημιουργημάτων Του. Ο Λόγος είναι ‘η ιδέα των ιδεών’, και ούτω καθ’ εξής” – Σελ. 107

“…θεωρεί ως κλειδί του σύμπαντος την ελεύθερη βούληση παρά τη μοίρα” – Σελ. 110

(Τέλος παρουσίασης)