Κοσμογονία και Θεογονία Ινδών ή των Βραχμάνων

Στο παρόν άρθρο παρουσιάζουμε την, μάλλον άγνωστη στον περισσότερο κόσμο,  ‘Κοσμογονία και Θεογονία Ινδών ή των Βραχμάνων‘ μέσα από επιλεγμένα αποσπάσματα του αντίστοιχου κεφαλαίου της ‘Ωγυγίας‘ του Αθανασίου Σταγειρίτη.

Οι Ινδοί έλεγον ότι ο Θεός έπλασε τρία όντα. Ων το μεν έν ωνομάζετο Βραχμάνος, το δ’ άλλο Μήσνη ή Βιχνού, και το τρίτον Βούτζεν. Και ούτοι οι τρεις είναι οι πρώτιστοι των θεών. Επειδή οι Ινδοί έχουσι τριάκοντα τρία μιλιούνια θεούς. Πρώτιστον δε πάντων ήτον ο Βραχμάνος, όστις έπλασε τον Κόσμον και τους ανθρώπους. Όσα δε μέλη είχε το σώμα αυτού, τόσους Κόσμους έπλασεν. Και ο μεν πρώτος Κόσμος ο οποίος είναι υπεράνω των Ουρανών, εξήλθεν εκ του εγκεφάλου αυτού (…) Έγραψε δε ο Βραχμάνος και τέσσαρα βιβλία, τα οποία ωνόμαζον Βήθ ή Βήδ, και περιείχον όλας τας επιστήμας και τας τελετάς της θρησκείας αυτών. Όθεν εζωγράφιζον αυτόν με τέσσαρα πρόσωπα. Βραχμάνος δε ωνομάζετο ο διαπερών, ή ο περιεχόμενος εις όλα τα σώματα. Από τούτο λοιπόν ωνομάσθησαν Βραχμάνες οι ιερείς και υπουργοί αυτού, οι οποίοι ήτον τάγμα ιερόν και αξιοσέβαστον, διωρισμένον μόνον εις την λατρείαν του ρηθέντος θεού, και εις τας τελετάς της θρησκείας.

(…) Έλεγον δε και άλλα περί της Κοσμογονίας. Ότι ο Κόσμος ήτον έν όν κεκλωσμένον υπό της αράχνης. Και όταν τούτο εισέλθη πάλιν εις την κοιλίαν του ζωϋφίου εκείνου, τότε μέλλει να φθαρή ο Κόσμος. Είχον δε επτά παραδείσους, και εις έκαστον παράδεισον ήτον μία θάλασσα. (…) Ήτον δε διωρισμένοι άλλοι μεν δια τους σοφούς και νουνεχείς ανθρώπους, και άλλοι δια τους αμαθείς και φιλήδονους.

(…) Έτι δε, έλεγον ότι έπεσε ποτέ έν όρος και κατέσεισε και συνετάραξε τον Κόσμον, ώστε άρχησε να βυθίζηται προς την άβυσσον. Τότε ο θεός αυτών Βιχνού, μεταμορφωθείς εις χελώνην, ανεστήλωσε και εκράτησε το παν.

(Πηγή: Ωγυγία ή Αρχαιολογία, Αθανασίου Σταγειρίτη, Τόμος Α, Σελ. 45-47)