Στους Ρωμαίους καί γενικότερα στούς λαούς τής Δύσης η προσδοκία τού Σωτήρα-Λυτρωτή άφησε βαθειά ίχνη. Αυτοί επεσήμαιναν ότι ό Λυτρωτής θά έλθει από τήν Ανατολή… Continue reading “Ιησούς Χριστός, «προσδοκία Εθνών» (μέρος πέμπτον – Δυτικός κόσμος)” →

Αλλά εκεί, πού ή θεανθρώπινη προσδοκία εκδηλώνεται μέ έντονη ενάργεια είναι στόν αρχαίο ελληνικό κόσμο. Σ’ αυτούς ό αναζητούμενος Λυτρωτής θά ερχόταν ώς Θεάνθρωπος σωτήρας, γιατί μ ’ αυτό τόν τρόπο μπορεί νά γίνει γνωστός ό Θεός άπό τόν άνθρωπο: δηλ. μέ τήν πραγματική ενανθρώπησή Του καί τήν αυτοαποκάλυψή Του. Continue reading “Ιησούς Χριστός, «προσδοκία Εθνών» (μέρος τέταρτον – Ελληνικός κόσμος)” →

Στους Πέρσες, αναμένεται ό Σωτήρας Saoshyant. Όταν θά ερχόταν τό πλήρωμα του χρόνου, θά γεννιόταν από παρθένα. Continue reading “Ιησούς Χριστός, «προσδοκία Εθνών» (μέρος τρίτον – Περσία)” →

Στην Ινδία. Οί ’Ινδοί νοσταλγούν, αφ ’ ότου εμφανίστηκαν στήν υδρόγειο, λύτρωση άπό τήν αμαρτία, αλλά δέν τήν βρίσκουν. «Έξ αυτού ή νοσταλγία προς ένα λυτρωτή, ή προσδοκία τής επικείμενης ελεύσεώς του ώς σωτήρα ήταν τόσο μεγάλη, ώστε
όσες φορές προσέφεραν αιματηρή θυσία, συνηθέστατα πρόβατο, εκραύγαζαν: «πότε θά γεννηθεί ό Λυτρωτής;» . Continue reading “Ιησούς Χριστός, «προσδοκία Εθνών» (μέρος δεύτερον – Ινδία)” →

Πρεσβυτέρας Βαρβάρας Μεταλληνού

Ή γέννηση του Θεανθρώπου Ιησού Χρίστου είναι ή πιό εύγλωττη απόδειξη της θεϊκής αγάπης πρός τον ’Άνθρωπο. Ή άγάπη αυτή του Θεού δέν συνοδεύει τόν άνθρωπο μόνο στην παραδεισιακή του κατάσταση, αλλά καί μετά τήν πτώση καί απομάκρυνσή του από τήν πηγή τής ζωής, τόν Θεό , Πατέρα καί Δημιουργό. Continue reading “Ιησούς Χριστός, «προσδοκία Εθνών» (μέρος πρώτον – Κίνα)” →