Η παρούσα ανάρτηση αποτελεί ένα σύντομο απάνθισμα κειμένων – κυρίως Δημώδους προελεύσεως- εμπνευσμένα από την (δεύτερη και οριστική) Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Οθωμανούς, την 29η Μαΐου του 1453. Continue reading “Θρήνοι και κείμενα περί της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως υπό των Οθωμανών” →

Παρουσιάζουμε εδώ εκτεταμένα αποσπάσματα της εξαιρετικής εργασίας των κυρίων Ν. Σταυρακάκη & Ε. Αλμπανίδη (Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής 2015, 32(1):96-101), με τίτλο “Η θεραπευτική χρήση της άθλησης κατά τη βυζαντινή περίοδο” Continue reading “Η θεραπευτική χρήση της άθλησης κατά τη βυζαντινή περίοδο” →

“…μετά τον Πλάτωνα, και κυρίως μετά τον Αριστοτέλη, τα μαθηματικά αυτονομήθηκαν περισσότερο από τη φιλοσοφία και έφτασαν σε ωριμότητα μέσα από μια σειρά έξοχων έργων. Σίγουρα, πολλές από τις θεμελιώδεις παραδοχές των αρχαίων ελληνικών μαθηματικών εξακολουθούν (…) να αντικατοπτρίζουν φιλοσοφικές αντιπαραθέσεις, και, ενώ κάποιες από τις συλλογιστικές μεθόδους τους είναι αμιγώς μαθηματικές, άλλες, όπως είναι φυσικό, απαντούν συχνά στην παραγωγική λογική εν γένει. Continue reading “Από τους αρχαίους Έλληνες η αφετηρία των Εφαρμοσμένων Μαθηματικών” →

Στο παρόν άρθρο αναδεικνύουμε συνοπτικά μια ιατρική μορφή της Χριστιανικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (‘Βυζάντιο’), τον Ιωάννη Αλεξανδρείας. Continue reading “Ο ιατρικός συγγραφέας Ιωάννης Αλεξανδρείας” →

Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το κεφάλαιο ‘Πρός τους Ομογενείς Νέους’, της ‘Ωγυγίας‘ του Αθανασίου Σταγειρίτη, Τόμος Α, Σελ. 9-22, το οποίο δίνει απάντηση στο ερώτημά μας. Continue reading “Ελληνική Μυθολογία: Πώς χωρίζεται και ποίοι οι λόγοι που πρέπει να μελετάται;” →

“Ο Απολλώνιος (…) ήταν λίγο νεώτερος από τον Αριστοτέλη και τον Αρχιμήδη, και η περίοδος ακμής της δραστηριότητάς του τοποθετείται μεταξύ 220 και 190 π.Χ. Γεννήθηκε στην Πέργη της Παμφυλίας και επισκέφθηκε την Έφεσο και την Πέργαμο. Continue reading “Έλλειψη, παραβολή και υπερβολή: τρεις μαθηματικοί όροι που ‘χρωστάμε’ στον Απολλώνιο τον Περγαίο” →