Η εμφάνισή σου, το ντύσιμο, το βάδισμα και ο τρόπος που κάθεσαι, όπως και το φαγητό σου, το κρεβάτι, το σπίτι και τα έπιπλα του σπιτιού, όλα να είναι απλά. Και τα λόγια και το τραγούδι και η παρέα με το φίλο, κι αυτά να τείνουν στο μέτρο κι όχι στην υπερβολή. Continue reading “H ψυχή σου εξομοιώνεται με όσα κάνεις, παίρνει τη μορφή και το σχήμα των πράξεών σου – Μέγας Βασίλειος”
O “Θεός” της δυτικής θεολογίας
π. Ιερόθεου Βλάχου, μητροπολίτη Ναυπάκτου
Ένας γνωστός, διεθνώς, Έλληνας μουσικοσυνθέτης σε ερώτηση δημοσιογράφου “δεν έχετε επικαλεσθή ποτέ τον Θεό;” απάντησε πολύ ωμά: “Όχι. Έρχομαι από το τίποτα και πάω στο τίποτα. Όταν θα κάνω τον κύκλο μου, θα γίνω σκόνη. Αν αυτή γίνει αστρική ουσία, δεν έχει καμμία σημασία, εγώ δεν θα το ξέρω. Θα έχω ήδη συνενωθεί με την παγκόσμια αρμονία”.
Η απάντηση αυτή δημιουργεί πολλά ερωτηματικά όχι μόνο από ορθοδόξου πλευράς αλλά και από φιλοσοφικής και κοινωνικής.
Ισότητα και Αριστεία – Μια πλατωνική προσέγγιση (Α’ μέρος)
Η κοινωνική ισότητα θεωρείται μέγιστο αγαθό στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Μάλιστα, η Γαλλική Επανάσταση, που επηρέασε τις περισσότερες δυτικές κοινωνίες, είχε ως κεντρικό σύνθημα τη φράση: Ελευθερία Ισότητα, Αδελφοσύνη. Continue reading “Ισότητα και Αριστεία – Μια πλατωνική προσέγγιση (Α’ μέρος)”
Το αντιεξουσιαστικό και φιλελεύθερο πνεύμα στον Δημόκριτο
Στο παρόν άρθρο θα αναλύσουμε με πρωτότυπο τρόπο 6 ρήσεις του αρχαίου Φιλοσόφου Δημόκριτου. Continue reading “Το αντιεξουσιαστικό και φιλελεύθερο πνεύμα στον Δημόκριτο”
Περί εγωισμού – Μια πλατωνική προσέγγιση
Στη σημερινή εποχή είμαστε περήφανοι για τις απόψεις μας, τη μόρφωση, την προσωπικότητα, τον τρόπο ζωής μας, με μια λέξη τον εαυτό μας. Μια γρήγορη περιήγηση στα μέσα κοινωνικά δικτύωσης καταδεικνύει το περί του λόγου το αληθές: σχόλια και φωτογραφίες που βρίθουν σιγουριάς και φιλαρέσκειας. Continue reading “Περί εγωισμού – Μια πλατωνική προσέγγιση”
Πώς να εξουδετερώσουμε το “εγώ”
Πολλοί σύγχρονοι ψυχολόγοι μας λένε πως πρέπει να νοιώθουμε καλά για τον εαυτό μας, και μας συμβουλεύουν να απορρίπτουμε την ιδέα της ενοχής και της αμαρτίας. Η αμαρτία θεωρείται από ορισμένους από αυτούς τους ψυχολόγους ως ένα εργαλείο της θρησκείας, για να κρατά τους ανθρώπους σε τάξη, καθιστώντας τους έτσι εξαρτημένους σε ένα θεσμό που θα έπρεπε να ανατεθεί στους Σκοτεινούς Αιώνες. Σε μια εποχή όπου ο άνθρωπος εξυψώνεται στο βαθμό να γίνεται θεός του εαυτού του, η θρησκεία θεωρείται ως ένα είδος υποδούλωσης. Ζήτω ο εαυτός! Έξω η ενοχή! Continue reading “Πώς να εξουδετερώσουμε το “εγώ””
Novo Scriptorium 